hüzün içeride, nefes kadar ağırdı. Ortasında duran tabut, beyaz bir örtü ile narinliğini koruyordu. Ellerinde mendiller ve gözlerinde tuhaf bir boşlukla ayakta duran insanlar tek bir sesi duyuramadı: acı, kelimeleri boğuyordu.
Üstteki Resimden Diğer Sayfaya Geçiş Yaparak Haberin Devamını Okuyabilirsiniz..