Elini yüzüne kapamış, acı içinde yere çökmüştü. Küçücük bedeni sarsılıyor, “Yanıyor!” diye haykırıyordu. Koşup hemen su tuttum gözlerine, ama ne fayda…
Kız kardeşim hâlâ elinde tuttuğu şişeye bakıyordu. Yüzünde bir pişmanlık ifadesi yoktu.
“Şaka yapıyordum,” dedi kısık bir sesle.
Ama şakanın sınırını çoktan aşmıştı.
Ve sonra… annem…
Annem güldü..Üstteki Resimden Diğer Sayfaya Geçiş Yaparak Haberin Devamını Okuyabilirsiniz..
Üstteki Resimden Diğer Sayfaya Geçiş Yaparak Haberin Devamını Okuyabilirsiniz..