esimbeni

Ertesi gün ben çöplüğe gittim. Saatlerce atıkların arasında aradım, ta ki o tanıdık kumaşı görünceye kadar. Kalbim deli gibi çarpıyordu. Şiltenin kenarını çektim ve kapağını bıçakla yırtmaya başladım.
Ve içinden çıkanlar beni nutkumun tutulmasına yetti. Aldatması yalnızca buzdağının görünen kısmıydı – gerçek sır, hepimizin yataklarının altında gizliymiş.
Çöpün kokusuna rağmen durdum. Kumaşı açtım. Yoğun paketler çıktığında elimde: yüzlerce para, plastikle dikkatlice sarılmış. Binlerce dolar…
Donup kaldım, inanasım gelmedi. O sadece bir başkasıyla aldatmamıştı beni; bizimle birlikte yaşayan başka bir hayatı da saklıyormuş. Yüzümüzün üzerindeyken, biz sırtında yatarken parayı saklarmış.
Çantayla eve döndüğümde düşündüm: artık kurban değilim. Tüm servet benden gizlenmişti, ama şimdi elimdeydi.
Aldatmanın evliliğimizi parçaladığı gün geride kaldı; fakat o şilte, gerçeğin aynası oldu. O her şeyi kaybetti. Ben ise sonunda gücümü buldum.