Düğün sırasında köpek aniden gelinin elini ısırdı

Çiçekler, müzik, şık konuklar ve gelinin göz alıcı beyaz elbisesiyle, günün ideal geçmesi bekleniyordu. Damat, kendisiyle her yere gidebilecek şekilde eğittiği sadık köpeği Roy’un yanında dururken mutlu görünüyordu. Hatta sahibi, sakin, nazik ve sadık bir dost olduğu için Roy’u ailesinin bir üyesi olarak görüyordu.
Ancak gelinin Roy’dan hoşlanmadığı aşikardı. Köpek yaklaştığında yüzünü buruşturdu, “köpek gibi koktuğundan” yakındı ve götürülmesi için ısrar etti. Damadın Roy’un kutlamaları bozmayacağını söyleyerek durumu yatıştırma girişimlerine rağmen gelin kararlıydı.Gelin, tören sırasında giderek daha saldırganlaştı, damadın annesine bağırdı, bir konuğun hediyesiyle dalga geçti ve ardından fazla şampanya içmeye başladı. Bu davranışları damadı utandırdı, ancak harika bir gün olduğu için bunu belli etmemeye çalıştı.
Ancak kısa süre sonra beklenmedik bir şey oldu. Sakin ve sevgi dolu yapısına rağmen, köpek aniden gelinin elini ısırdı. Gelin çığlık atarak köpeğe vurmak için bir şişeye uzandı, ancak damat onu durdurdu. Köpeğin onu neden ısırdığını anlayınca düğünü iptal etti.
Roy’un efendisinin yanında sessizce durduğu an, en önemli anlardan biriydi. Gelin, köpeğe doğru yürüdü ve damadın gözlerinin içine bakarak Roy’un kuyruğuna bastı. Kendini savunmak için köpek bağırdı ve gelinin elini ısırdı. Herkes donakaldı
Gelin acı bir çığlık atarak masadan bir şişe aldı ve köpeğe vurmaya hazırlandı.Damat, “Köpeğime dokunma, onu sen kışkırttın” diye karşılık verdi.
“Yanlışlıkla kuyruğuna bastım!” dedi gelin, yüzü öfkeyle buruşmuştu.
“İstemeden mi?” Damat ona doğrudan baktı. “Ona şişeyle yanlışlıkla vurmayı da mı amaçladın?”
Şaşkına dönen gelin kendini savunmaya çalıştı:
“Elim acıyordu ve ne yaptığımı bilmiyordum.” Hepsi şoktu.
Titreyen ve kulaklarını geriye iten Roy, damadın yanında çömelmişti.
“Ne oldu?” dedi buz gibi bir sesle. “Sürekli olarak kendinden zayıf insanlara mı vuruyorsun?”Gelin, yaralı eliyle ayakta durduğu için konuşamadı.
Damat ayağa kalktı ve kararlı bir şekilde konuşmaya başladı:
“Düğün olmayacak.”
Ziyaretçiler hala şaşkınlık içinde birbirlerine bakarken, Roy’a sıkıca sarıldı ve Roy da sanki kendisine verdiği korumadan dolayı minnettarmış gibi elini öptü.
Sizce damat doğru kararı verdi mi?