Ormanda rahatsız edici bir sessizlik vardı, sadece yaşlı bir adamın sağır

Ormanda rahatsız edici bir sessizlik vardı, sadece yaşlı bir adamın sağır inlemesinden rahatsız oldu. Kaba yüzleri ve arsız sırıtışları olan birkaç güçlü adam yaşlı adamın etrafını sardı. Gri saçları dolanmıştı ve yüzü çamur içindeydi – haydutlar onu yere attı ve şimdi de botları tekmeleyerek para istedi.
– Büyükbaba, zulan nerede? – Yanağında bir yara izi ile tek başına hırladı. – Neyin olduğunu biliyoruz!
Yaşlı adam çaresizce başını elleriyle kapattı ama darbeler devam etti. Zaafı ile eğlenceymiş gibi dalga geçtiler.
Ama aniden keskin bir kadın sesi çıktı:
– Bu kadar yeter!
Tüm kafalar aynı anda sese döndü. Sisin içinden askeri üniformalı bir kadın çıktı Otuz beş yaşlarındaydı. Uzun, iri, sağlam bakışlı ve kendinden emin bir yürüyüş.
Bir saniye haydutlar çıldırdı ama sonra yüzlerinde yırtıcı sırıtmalar başladı. Kıza şehvetle baktılar.
– Vay be, ne güzellik, – yalnız gülümsedi, ona aç gözlü bir bakış attı. – Peki bu piliç ormanda tek başına ne yapıyor?
– Bacaklarına bak… – dedi diğer aksi, yüksek sesle havayı soluyor. – Ve kokuyor … mmm… Lezzetli.
– Eğer burada yalnızsan, etrafta seni koruyacak bir erkek yok demektir. – üçüncüyü ekledim. – Sana herkesten daha iyi bakabiliriz.
Muhtemelen üşümüşsündür, seni ısıtmak istiyorsundur. Bekar, güzel kızlara yardım etmekte çok iyiyiz.
Sanki önlerinde beklenmedik bir av varmış gibi gülüp birbirlerine bakıyorlardı. Ama kadın tepki vermedi. Sakince yaşlı adamın yanına oturdu, nefesini ve nabzını kontrol etti.
– Sağır mısın? – Haydutlardan biri elinden yakaladı.
Kadın yukarı baktı. Gözlerinde ne korku ne de panik vardı.