Adana Adıyaman Afyon Ağrı Aksaray Amasya Ankara Antalya Ardahan Artvin Aydın Balıkesir Bartın Batman Bayburt Bilecik Bingöl Bitlis Bolu Burdur Bursa Çanakkale Çankırı Çorum Denizli Diyarbakır Düzce Edirne Elazığ Erzincan Erzurum Eskişehir Gaziantep Giresun Gümüşhane Hakkari Hatay Iğdır Isparta İstanbul İzmir K.Maraş Karabük Karaman Kars Kastamonu Kayseri Kırıkkale Kırklareli Kırşehir Kilis Kocaeli Konya Kütahya Malatya Manisa Mardin Mersin Muğla Muş Nevşehir Niğde Ordu Osmaniye Rize Sakarya Samsun Siirt Sinop Sivas Şanlıurfa Şırnak Tekirdağ Tokat Trabzon Tunceli Uşak Van Yalova Yozgat Zonguldak

Bilgi: Klavye yön tuşlarını kullanarak galeri resimleri arasında geçiş yapabilirsiniz.

Oda neredeyse sessizdi.


— “Archie kim, tatlım?” diye sordu hemşire şaşkınlıkla.
— “Köpeğim… Çok özlüyorum. Lütfen…” çocuğun dudakları titremeye başlamıştı.
— “Biliyorsun canım, hayvanlar hastaneye alınamaz. Zaten çok zayıfsın, anla…” hemşire nazikçe açıklamaya çalıştı.
Ama küçük çocuk karşımdan döndü, gözlerinden yaşlar süzülüyordu:
— “Ama… bir daha göremeyebilirim onu.”
O sözler odayı dondu. Hemşire ve meslektaşları birbirlerine baktı ve beklenmedik bir karar aldılar:
— “Tamam. Sadece kısa bir süreliğine.”
Birkaç dakika içinde, kapı açıldı ve çocuk köpeği Archie’yi görünce birden canlandı. Köpek, yavaşça salona girdi, doğrudan sahibine yöneldi. Çocuktan uzun süredir gelmeyen bir gülümseyiş ortaya çıktı; iki dost sıkıca birbirine sarıldı. Hemşireler ve doktorlar gözyaşlarıyla bu sahneyi izledi: acı ve korkunun gücüne rağmen, kaba bir dostluğun iyileştirici etkisini tanık oldular.
Ancak o an köpek bir anda diken üstünde kesildi. Tüyleri diken diken oldu. Yataktan fırladı, odanın diğer ucuna koştu. Orada duran o kişiye doğru hırlamaya başladı: ameliyatı gerçekleştirecek hekim. Hekime doğru vahşi bir hiddetle bağırıyor gibiydi.
— “Bu hayvanı oradan çıkarın!” diye bağırdı doktor, geri çekilerek.
Diğer doktorlar harekete geçti ama arkalarından biri şaşkınlıkla ağzından kaçırdı:
— “Kokuyor… Alkol kokusu…”
Cerrahın nefesinden keskin bir alkol kokusu yayılıyordu. Ameliyathane aniden öyle bir sessizliğe gömüldü ki, zaman durmuş gibiydi. Çocuğun annesi ve babası soluklandı, hemşireler korku dolu gözlerle birbirine baktı. Archie hâlâ hırlamaya devam ediyor; tıpkı küçük sahibinde bir tehlikeyi hissetmiş gibi davranıyordu.
Dakikalar içinde her şey netleşti: cerrah gerçekten alkol alarak ameliyata gelmişti. Derhal görevden alındı, lisansı askıya alındı. Ameliyat ertelendi. Küçük çocuk başka bir doktorun sorumluluğunda birkaç gün içinde başarıyla operasyon geçirdi.
Sonrasında herkes aynı cümleyi söyledi: Archie yalnızca sadık bir dost değildi, aynı zamanda gerçek bir koruyucuydu. Onun sezgileri olmasa, sonuç çok daha trajik olabilirdi.

Üstteki Resimden Diğer Sayfaya Geçiş Yaparak Haberin Devamını Okuyabilirsiniz..


error: Content is protected !!