O sabah hapishane koğuşu alışılmadık derecede sessizdi. Bağırma yoktu.

Hapishane halkı ve çevredeki topluluk arasında dedikodular dolaşarak spekülasyonları ve entrikaları körükledi. Erkek mahkûmların ya da yabancıların kadınların kaldığı koğuşlara girmesine izin veren bir güvenlik ihlali var mıydı? Yoksa daha kötü niyetli, planlanmış bir plan mı vardı? Bu sorular yoğun bir sis gibi havada asılı kalıyor ve gerçeği ortaya çıkarmak için çaresiz kalanların gerçeği görmesini engelliyordu.
Büyüyen gizemin ortasında, kafa karıştırıcı duruma ışık tutmak amacıyla mahkumların günlük yaşamlarını kaydedecek gizli bir kamera kurulmasına karar verildi. Günler haftalara dönüşürken görüntüler hem beklenmedik hem de şok edici bir anlatımı ortaya çıkarmaya başladı. Hapishane duvarları arasında kimsenin tahmin edemeyeceği gizli bir dünyayı ortaya çıkardı.
Kamera görüntüleri, gizli etkileşim ve işlemlerden oluşan bir ağı ortaya çıkararak, kadın mahkûmların böylesine olağanüstü bir olayı nasıl organize edebildiklerine ışık tuttu. Bu açıklama, hapishane idaresi ve ötesinde şok dalgaları yaratarak acil reformlara ve incelemelerin artmasına yol açtı.
Bu mahkumların nasıl hamile kaldıklarının hikayesi ve sonunda gizli kamera tarafından keşfedilmesi, hapishane sisteminin doğasında var olan karmaşıklıkların ve zorlukların dokunaklı bir hatırlatıcısı olarak hizmet ediyor. Dikkatli olmanın, şeffaflığın ve belki de en önemlisi parmaklıklar ardında saklı insan hikayelerinin anlaşılmasının gerekliliğinin altını çiziyor.